مقایسه میزان اختلالات خواب در کارگران شیفت در گردش و افراد با شیفت ثابت

زمینه: انواع اختلالات خواب می توانند روی عملکرد، توانایی و سلامت فرد اثرات نامطلوب و شدیدی بگذارند. از علل مهمی که می‎توانند باعث بروز اختلالات جدی خواب شوند علل شغلی می باشند، که در بین آنها شیفت کاری از اهمیت ویژه ای برخوردار است. هدف از انجام این مطالعه تعیین و مقایسه میزان اختلالات خواب در کارگران شیفت در گردش و افراد با شیفت ثابت می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه به روش مورد – شاهدی در 196 نفر کارگر شیفت کار چرخشی و 204 نفر کارگر روزکار یک کارخانه تولید پارچه انجام گردید. داده ها با استفاده از پرسشنامه های بررسی کیفیت خواب پیتزبورگ 1، خواب آلودگی روزانه ایپورث 2، آپنه خواب برلین 3 و بی خوابی 4 به صورت مصاحبه در محل جمع آوری گردید. همچنین سوالاتی جهت بررسی انواع پاراسومنیا و سندرم پای بی قرار نیز پرسیده شد. اطلاعات حاصل توسط نرم افزار آماری spss ویرایش 13 و با آزمون های تی مستقل و مجذور کای و آنالیز رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: طول مدت خواب شبانه در شیفت کاران کمتر از افراد روزکار بود (001/0>p). شیوع کیفیت بدخواب و بی خوابی در بین شیفت کاران شایع تر از افراد غیر شیفت کار بود که این تفاوت از نظر آماری معنی دار بود (9/2-7/1:ci، 95 درصد، 3/2=or،p<0.001). شایع ترین نوع بی خوابی در شیفت کاران مشکل در شروع خواب بود (2/3-5/1:ci، 95 درصد، 2/2=or، 022/0=p). شیوع خواب آلودگی مفرط روزانه، سندرم پای بی قرار، خرخر شبانه و آپنه ی انسدادی حین خواب و انواع پاراسومنیاها تفاوتی در دو گروه نداشت. نتیجه گیری: کوتاه تر بودن طول مدت خواب و شیوع بیشتر بی خوابی و کیفیت بد خواب بین شیفت کاران لزوم توجه جدی به اختلالات خواب در میان شیفت کاران را یاد آور می شود.